Social Run

Een hele tijd terug vertelde Peter, een vriend, mij vol enthousiasme dat hij met zijn werk een ronde om het IJsselmeer ging lopen: de Socicalrun, een non-stop estafetteloop van ruim 555 km met als doel bespreekbaarheid en begrip rondom psychisch kwetsbaren te bevorderen.

Peter werkt als kok bij het Leger des Heils. Er was een gevarieerd team renners, fietsers, navigators en chauffeurs samengesteld, bestaande uit cliënten, vrijwilligers en medewerkers van het Leger des Heils werkzaam in de werkgebieden Amsterdam, Midden Nederland en Overijssel. Per werkgebied een groep van 4 lopers, 2 fietsers een navigator en een chauffeur en nog één teamcaptain. In totaal dus 25 mensen. Door afmeldingen waren er twee weken geleden in het team Amsterdam echter te weinig lopers, waarna Peter vroeg of ik niet wilde meelopen.

Daar hoefde ik niet zo lang over na te denken. Met aikido help ik al jarenlang bij de lessen van een groep kinderen/jongeren met een lichamelijke of geestelijke beperking. Nu had ik ook de kans om met mijn andere hobby, het hardlopen, me in te zetten voor deze kwetsbare doelgroep. Daarnaast leek het mij sowieso al mooi om een keer aan zo’n estafetteloop mee te doen. De volgende dag ben ik nog gebeld door de teamcaptain en na een leuk gesprek was de deelname een feit.

Het was voor mij dus de eerste keer dat ik aan een estafetteloop mee deed. Het is toch heel anders dan wanneer je voor jezelf loopt. Je moet continue samenwerken, afstemmen, aanpassen en improviseren om het doel te halen. Een enorme uitdaging op zowel lichamelijk als op emotioneel en sociaal gebied. Dat is ook zo gebleken. In één van de drie groepen liepen de emoties soms hoog op, maar met zijn allen hebben we deze tegenslagen overwonnen, waardoor we als team alleen maar naar elkaar toe zijn gegroeid en we uiteindelijk toch met zijn allen de finish hebben gehaald. De laatste kilometers zijn ook als één gezamenlijke groep afgelegd en dat was fantastisch. Na de start op vrijdag 20 september om 12.00 eindigde het avontuur op zondag 23 september omstreeks 15.30 uur in Soesterberg. Na een huldiging op het podium en een drankje was het tijd om afscheid te nemen en naar weer huis te gaan.

Ik zal vele mooie herinneringen overhouden aan deze loop. Zo had onze groep het geluk om iedere keer te mogen lopen met zonsondergang en zonsopkomst. Door het prachtige weer leverde dit mooie plaatjes op. Het lopen in de nacht met de vrolijk verlichte fietsen zal ik ook niet snel vergeten. Net als de gesprekken en grappen in de bus of op de rustpunten en de warme ontvangst op de verschillende locaties van het Leger des Heils langs de route waar we heerlijk te eten kregen en konden douchen, uitrusten en slapen.

Een geslaagd evenement en als ik opnieuw de kans krijg om me te doen ga ik er weer helemaal voor.

Bas Smeulders