Rotterdam Marathon 2018

Wanneer ben je nu aan het lopen van een marathon toe, heb ik daar de tijd wel voor om zo’n trainingsschema te volbrengen, gaat mijn lichaam het leuk vinden? Allemaal vragen die in je hoofd gaan zitten als je er alleen al aan de denkt…een marathon 42.195 km, pfff dat is toch echt een ander verhaal dan een blokje om.
Nu zijn er bij de RCW een paar mannen die er al een paar gelopen hebben (Willem z’n 32e marathon op 21-04-2018) en je toch kunnen vertellen hoe dat een klein beetje in zijn werk gaat. Over een ding zijn ze het allemaal eens het gaat vanaf de 37 km pijn doen maar als je daar ben aangekomen moet je de rest maar op karakter gaan uitlopen, teruggaan is toch ook geen optie. Bij de RCW waren net als vorig jaar toch een paar mensen die dachten nou laat ik dat maar een keer gaan doen.

7 Januari zijn we begonnen met de voorbereiding voor het rondje Rotterdam met 17 mannen en vrouwen  Patrick Diependaal  had een mooi trainingsschema gemaakt vanaf km 18-20-22-24-27-30-20-32-20-32 tot 2 weken voor rondje Rotterdam en dan nog wat te lopen op gevoel , een km of 10 en 15 km. Eerst maar dit schema volbrengen. Als je naar de kilometers kijk denken sommigen waarschijnlijk: die zijn echt niet goed , ik vind de 10 km al ver genoeg maar volgens de geleerden van de RCW is zo’n schema nodig. Sommige mensen gaan trainen met een 14 km schema , dit is voor iedereen andere invulling wat betreft de voorbereiding.

Willem heeft een rondje van 18 km uitgezet vanaf de plas(Waterrijk)Breeveld/Harmelen/Heeswijk en Plas) zo …even lopen… en iedereen vrolijk weer terug.  Tijdens de voorbereidingen hebben we echt van alles soorten weer meegemaakt: Hagel in Woerdens Verlaat, -3 met Oosten wind naar IJsselstein, regenbuien maar ook mooi weer met een heerlijk zonnetje. Nu woon ik mijn hele leven al in Woerden , maar tijdens onze voorbereiding ben ik op plekken gekomen waar ik nog nooit geweest was : richting Woerdens Verlaat tussen de natuurplassen lopen was echt geweldig. Ondertussen een ieder wat gevogeld met drinken en gelletjes onderweg of dat makkelijk ging en hoe je lichaam erop reageert. Echt handig is zo’n gelletje niet om open te maken tijdens het lopen, het wordt een plakkerige toestand maar ja ,helpt wel of is dat geestelijk.

Tijdens een loop richting Reeuwijk had Ton een welkome verrassing voor ons, bij thuiskomst van de training had Ton z’n vrouw pannenkoeken gebakken en voor koffie en thee gezorgd :top was dat en gezellig ook. Bij Willem lekker appelgebak gegeten die door de kinderen van Wendy was gebakken : ook bijzonder lekker. Na 12 weken training wordt je toch een hechte groep het was ook gezellig tijdens alle trainingen en we konden elkaar toch oppeppen als er iemand in een dip/hamerman tegen kwam want dat gebeurde ook bij sommigen, raar gevoel trouwens je hoofd zegt ga lopen man stel je niet aan maar je benen zeggen kijk maar ff vandaag niet.(eigen ervaring) .

Na alle trainingen te hebben afgerond waren we er klaar voor volgens de statistieken. Het rondje Rotterdam kwam gevaarlijk dichtbij, dan toch een kleine twijfel : was de voorbereiding genoeg, heb ik wel goed gegeten en nog meer van die onnozele gedachten. Wat ik wel bijzonder vond: 2 a 3 dagen voor het rondje Rotterdam , dat je van die onrustige benen hebt, je wilt alleen maar gaan hardlopen en nog eens hardlopen. 7 April zijn we met z’n vijfen de start bewijzen gaan ophalen om een beetje sfeer te proeven hoe dat aanvoelt zo’n evenement. Als je het nog nooit gezien en meegemaakt hebt dan weet je niet wat er gebeurt daar, wat een perfecte organisatie top .Leuk om gewoon rond te lopen en te kijken wat daar allemaal zich afspeelt.

8 April was het dan zover: de RCW delegatie verzamelde zich rond 8.30 op het station om richting Rotterdam te reizen. Gezonde spanning in de benen , naar de start gelopen om onze kraanmachinist Lee te horen zingen waarna het circus kon beginnen. De bikkels van RCW staan in startwave 5 (je moet toch ergens starten en om nu meteen naast die Kenianen te starten is ook een beetje overdreven) te popelen om hun rondje te Rotterdam te volbrengen. Volgens Ton is het meestal warm met de marathon van Rotterdam en hij had gelijk 20 graden(werkt Ton in zijn vrije tijd bij RTL weer) dat is een “Other kind of cookie” volgens Louis van Gaal, in plaats van -2 of 7 graden. Maar ja mag de pret niet drukken dacht ik ,lopen met die hap, over 4.5 uur zijn we weer terug .

Vooraf kregen we melding van de organisatie dat je geen drinkpost mocht overslaan, naar je lichaam moest luisteren en als je hem niet uitloopt is dat geen schande…..haha geintje zeker ,niet uitlopen, in onze groep luistert iedereen naar zijn lichaam. Ja hoor daar gaan we lopen, iedereen druk met praten , de adrenaline giert door het lichaam .Onder de beat van een of andere DJ worden we naar voren gestuwd de brug op ,wat een geweldig gezicht: al die mensen die 42.195 km gaan lopen, haha je moet wel een beetje gek zijn toch……. Het is wel een kick om zo’n mensenmassa te zien hardlopen, geweldig mooi .Na 15 km zie ik al mensen wandelen…. “ dat is niet best “ denk ik en loop lekker relaxed door Drinken en sponzen leegknijpen over je lichaam verkoelt lekker.

Opeens geschreeuw van de zijkant van het parcours daar zien we bekende gezichten met jawel de RCW vlag hangt aan de hekken met de super fanatieke supporters van onze club die op de racefiets ons zijn komen aanmoedigen. Top ,daar wordt je helemaal vrolijk van, ik krijg meteen een boost om sneller te gaan lopen. Even rustig ,zeg ik tegen mezelf ,blijf op een schema lopen , het is nog wel een stukje wandelen tot de finish. Voor de 2e keer die brug over, nu wat meer moeite, ik dacht: wanneer komt dat heuveltje dat ik naar beneden ga lopen ….pff bloedheet dat asfalt, meer drinken denk ik. Kubuswoningen….. oei nu gaat het beginnen 32 km zone, lopen naar het gevreesde Kralingse bos. Wel grappig: je komt in een lus de lopers tegen die daar al zijn geweest en jij moet dan nog. Ineens veel minder toeschouwers langs de kant , hardlopers met blaren bij EHBO posten ,veel mensen liggend op de grond in het gras, sommige onder foliedekens of aan het overgeven….wat een ellende in dat bos zie je daar. Aan het einde van dit afgrijselijke bos weer een supporter van de RCW. Leendert : “Nog een klein stukje” zegt hij……. heeft zich zeker vergist….. waar hij staat nog 3 km. Pffff… heb dorst, daar is die drinkpost gelukkig , ik stik de moord van de dorst, ff rustig aan gaan lopen en de tijd genomen voor een paar bekers te drinken sponzen over het lichaam uitgeknepen en weer door….lastig om weer in het ritme te komen. Heb me al een paar keer afgevraagd hoe het met mijn teambikkels gaat van de RCW, zullen ook wel afzien met die warmte (volgende keer op Antartica gaan lopen denk ik). De mensen lopen te gillen en te schreeuwen, leuk, “ kom Marc nog een klein stukje “(tuurlijk).

Wel gaaf al die mensen langs de kant. Ik hoor toch niks, ik wil naar die witte vlag met finish erop .Gelukkig de Coolsingel op ….nog ff doorlopen kan niet meer misgaan. Er ligt een man op 500 meter van de finish onder een foliedeken; zuur met de finish in het zicht. Nog een paar meter en ik ben er…. top gelopen denk ik…. nog een soort van sprint uitgehaald de laatste meters( zal er waarschijnlijk belachelijk hebben uitgezien) wel ff een gebalde vuist omhoog toch rondje Rotterdam gelopen.

Stukje blik om mijn nek gehangen en veel drinken, ff gaan zitten, maar toch gaan lopen oei… dat is niet lekker, heb me voorgenomen om minimaal 20 min te gaan uitlopen voor de spieren. Kom weer en beetje bij en begin te genieten Snel naar afgesproken verzamelpunt waar de bikkels van de RCW staan. Daar staan we dan met z’n allen: jammer… Ardi heeft hem helaas niet uitgelopen, is na 15 km gestopt( goed naar zijn lichaam geluisterd ging gewoon niet). Ardi krijgt van mij toch een dikke pluim dat hij mee heeft gelopen en heeft getraind met zijn historie qua gezondheid, top gedaan man !! Volgende keer gewoon weer meelopen.

De RCW groep heeft zich kranig geweerd op het rondje Rotterdam, de teamgeest met de voorbereidingen, de trainingen hebben zijn vruchten afgeworpen: Een team om trots om te zijn. Het is wel raar: 3 maanden voorbereidingen/trainingen en dan na zo’n 4/5 uur weer voorbij …vreemd maar wel voldaan gevoel bij ons allemaal. Nu terug naar de trein en nagenieten en rusten ,moet gewoon morgen gaan werken…. tuurlijk ik ben nog jong, dat ga ik redden.

Dinsdag even naar Rita op de massage bank, mijn spieren ff laten masseren…. top gevoel.
Nog een laatste opmerking: Het team van het rondje Rotterdam wil alle supporters bedanken voor alle aanmoedigingen, de trainers die dit mogelijk hebben gemaakt en alle tips die we van alle marathon veteranen hebben gehad (voor veel van ons de eerste/tweede marathon). Mocht je denken na dit stukje over het rondje van Rotterdam ,dat wil ik ook volgend jaar, dan zou ik zeggen meld je aan rond januari en kom voor dit mooie spektakel lekker met ons meetrainen

Marc de Bruijn
Ps:  zoals ik het in bovenstaand stuk heb omschreven zo erg is het ook allemaal nu ook weer niet 