Marathon van de Ronde Venen

Eigenlijk had ik mij voorgenomen om nooit meer een marathon te lopen. Ik heb er al 9 met succes uitgelopen maar de afgelopen drie jaar raakte ik tijdens elke voorbereiding voor een marathon  geblesseerd. Dit jaar heb ik meegetraind met de RCW duurloopgroep  die zich voorbereiden op de Rotterdam marathon. De duurlopen met deze groep verliepen zo goed dat ik toch weer zin had om mij in te schrijven voor een marathon.

Eind augustus toch maar de knoop doorgehakt en mij ingeschreven voor De Ronde Venen Marathon met start en finish in Abcoude. Lekker dichtbij en ik had enthousiaste verhalen gehoord over de eerste editie die vorig jaar werd gehouden. De route heeft een aantal leuke bijzonderheden: een weiland, een koeientunnel en een spoorbaan.

Als ik op de dag van de marathon vanuit huis vertrek is het nul graden, er waait  een lichte oostenwind en het zonnetje schijnt. Prima weertje dus om te gaan hardlopen.

In Abcoude moet ik eerst mijn startnummer in de plaatselijke kroeg ophalen. Hier ontmoet ik bij de koffie Lex en Marian die samen de duo-marathon gaan lopen. De duo-lopers doen de marathon samen waarbij de ene fietst terwijl de ander loopt.

Voorafgaand aan de start wordt er nog omgeroepen dat het Botholse  pad er prima bij ligt. Ik heb nog nooit van dit pad gehoord maar blijkbaar hebben we geluk dat het er juist vandaag goed bij ligt. We vertrekken uit Abcoude en lopen door de polder naar het mooie dorpje Baambrugge.  We gaan via een viaduct onder de A2 door en lopen langs de A2 richting de N201. Die gaan we ook onderdoor en komen uiteindelijk, via een sluisje en een paar kronkelpaadjes, op een breed pad met enorm veel kiezelstenen. Dit pad loopt door de polder richting Vinkeveen. Weer mooie uitzichten maar toch oppassen waar je je voeten neerzet. In Vinkeveen passeren we het station en moeten we nog over een paar spoorbielzen springen. Ik realiseer mij nu pas dat we over een oude spoorbaan hebben gelopen.

We lopen vervolgens via Vinkeveen en Wilnis naar Mijdrecht. Tussen Wilnis en Mijdrecht lopen we weer over de oude spoorbaan met de gebruikelijke kiezelsteentjes. We zijn inmiddels alweer halverwege en ik passeer het halve marathon punt in een tijd van 1:57. Het begint inmiddels wat harder te waaien en een van de medelopers weet mij te vertellen dat we na het 27 km punt de wind  pal tegen hebben. Daarna wacht volgens hem de Botshel (het Botholse pad dus). Leuk vooruitzicht!

We zijn inmiddels in het dorpje De Hoef en lopen langs De Kromme Mijdrecht en daarna langs de Amstel. Ik loop nu samen met een andere loper. Als je samen loopt is het makkelijker om een strak tempo vol te houden. Even later sluit een dame aan. Het begin van een looptreintje!

In het dorpje Amstelhoek worden we naar een terrein met verschillende loodsen gedirigeerd. Als we de loodsen zijn gepasseerd staan we plotseling in een weiland. Er is netjes een pad gemaaid en de ondergrond is redelijk egaal. We rennen over het weiland en komen via een betonpad bij de koeientunnel onder de N201. Na de tunnel komen we op het erf van een boerderij. Er wordt naar ons geroepen dat we de stal in moeten gaan. Is dit serieus of worden we in de maling genomen? We gaan toch maar de stal in en rennen langs de koeien de hele stal door weer naar buiten. Vervolgens via een  koeienpad weer het weiland in. Dit weiland is wat lastiger met lang gras en veel kuilen.

Vanuit het weiland komen we nu op een lange rechte polderweg met een pittige tegenwind. De looptrein is nu goud waard, we lopen met zijn drieën om de beurt op kop.  Nadat je op kop had gelopen kon je lekker in  de slipstream van de 2 anderen weer op adem komen. Bij het 28 km punt passeren we het RCW-duo Lex en Marian. Even verderop staat Cora (oud-trainer RCW) ons aan te moedigen.

Voorbij Waverveen zien we dat we de weg moeten verlaten en de bosjes moeten ingaan. We maken een scherpe bocht en lopen nu op een smal pad langs het water; het Botsholse pad! Een stukje verder gaan we via een hoog bruggetje naar de overkant van het water. Op het pad liggen boomsnippers waar mijn schoenen diep inzakken.

Bij het 37 km punt heb ik het gevoel dat er beton in mijn schoenen zit. De 37 km en het pad beginnen mij op te breken. Het tempo daalt en de dame uit ons treintje heeft de turboknop gevonden en verdwijnt pijlsnel uit het zicht. Ondanks de zware benen kan ik toch wel genieten van de omgeving. We passeren nog een paar hoge gladde bruggetjes en komen uiteindelijk weer uit in een weiland. Vanuit het weiland klauter ik de Winkeldijk op. Op de dijk lopen we weer op het asfalt.  Ik weet het tempo weer een beetje op te voeren. We lopen weer onder de A2 door  en arriveren in Abcoude.

De finish passeer ik in een tijd van 3:49. Ik wordt opgewacht door Arthur die zojuist de 10 km heeft gelopen. Even later passeren Lex en Marian de finish en ontmoeten we Anneke die ook als duo heeft meegelopen. RCW was dus goed vertegenwoordigd vandaag!

De marathon van de Ronde Venen heeft toch wel het mooiste parcours van alle marathons die ik tot nu toe heb gelopen. Complimenten voor de organisatie en ik kan deze marathon iedereen aanbevelen.

Gerard van Leeuwen

Foto’s: o.a. Ellen Quak