Wie voelt voor deelname aan de Roparun?

Tijdens de ledenvergadering afgelopen maart deed ik een oproep aan de (jongere) leden te proberen een RCW-team op de been te brengen om mee te doen aan de Roparun.
De Roparun is een non stop, 530 km lange estafetteloop van Parijs c.q. Hamburg naar Rotterdam, georganiseerd om geld bijeen te brengen voor instellingen die kankerpatiënten ondersteunen, zoals hospices en inloophuizen. Het evenement wordt al 25 jaar gehouden en vindt plaats in het Pinksterweekend. Er starten ongeveer 400 teams vanuit Parijs en 50 vanuit Hamburg. In totaal zijn er duizenden deelnemers en fietsen en vele honderden touringcars, vrachtwagens, busjes en campers op het parcours.
RCW heeft 5 keer meegedaan, voor het laatst in 2012. Het RCW-team bestond altijd uit 8 lopers, 8 fietsers, 3 cateraars, 2 fysiotherapeuten, 4 chauffeurs en een teamcaptain. In 2012 was dat Meike te Giffel en de keren daarvóór Cas van Zweden resp. Peter van den Berg. Dik Stam – als teamlid – verzorgde doorgaans de trainingen van de lopers.
Het gaat niet alleen om het sportieve element al mag de zwaarte van de tocht niet onderschat worden. Van belang is ook het verleiden van sponsors. De deelnemende teams hebben de afgelopen 25 jaar in totaal € 73 mln. opgehaald en met dat geld zijn heel veel instellingen geholpen. Het RCW-team droeg in de vijf keer dat het meedeed in totaal ruim € 150.000 netto af aan Stichting Roparun. Daarmee konden diverse grote investeringsaanvragen van Hospice de Mantelmeeuw in Woerden worden gehonoreerd.

Enkele sfeertekeningen uit de tocht van 2012:

“Hoe warm het was en hoe ver …”. De start speelde zich af in een zinderende hitte en ook onderweg kwam de temperatuur geregeld boven de 30 graden. Er werden enorme hoeveelheden water, sportdrank, bouillon, soep en limonade gedronken om de vochthuishouding op orde te houden. Gegeten werd er vanwege de warmte veel minder. Eén team moest opgeven omdat de teamleden getroffen werden door voedselvergiftiging.
De hartverwarmende reacties van het massaal uitgelopen publiek langs het parcours. Steden en dorpen als Zele en Dendermonde in België en Ossendrecht en Bergen op Zoom in Nederland waren compleet verbouwd en versierd om de diverse langskomende teams toe te juichen. Toeschouwers boden de lopers en fietsers flesjes water, sinaasappels, koekjes en vlaggetjes aan.

Kampeerplekken

Om de lopers en fietsers van het Woerdense team die in 2 elkaar steeds afwisselende ploegen op het parcours actief waren te ondersteunen met massage, voeding en af en toe een uurtje slapen werd op diverse plekken een kampement opgeslagen. Soms in een open veld onder de koude sterrenhemel, dan weer op een luidruchtig terrein met tientallen andere bussen en campers met veel muziek en het altijd aanwezige geluid van generatoren.

De Coolsingel

de start mag emotioneel zijn maar het binnenhalen van de teams op de Coolsingel slaat alles. Alles is uit de kast gehaald om de teams te danken en toe te juichen voor hun prestatie. En Rotterdam weet wat feestvieren is.
Vele RCW-ers weten uit eigen ervaring dat meedoen aan de Roparun een onvergetelijke gebeurtenis is. Het vele maanden met elkaar optrekken, samen sponsorgelden binnenhalen, met kramen op de Koningsdagmarkt en Kerstmarkt staan en vele loop- en fietstrainingen creëren een saamhorigheid die heel bijzonder is. Wat zou het mooi zijn als er nu andere RCW-ers opstaan om met elkaar een team te vormen voor de Roparun 2018. Je zult er beslist geen spijt van krijgen.
Om je op gang te helpen staat er een startkapitaaltje op de balans van RCW en zijn heel veel teamleden van vorige edities heel graag bereid je met raad en daad te ondersteunen. Ook is heel veel documentatie beschikbaar. Wie durft?
Jos Borghols